Najczęstszą przyczyną wystąpienia rwy kulszowej jest ucisk korzeni nerwowych (L5 i S1) w wyniku choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa takiej, jak zwyrodnienie krążka międzykręgowego (dysku), uwypuklenie lub wypadnięcie jądra miażdżystego, z dołączonym wtórnym jałowym procesem zapalnym i zaburzeniami dynamicznymi mięśni.
Rwa kulszowa zaczyna się przeważnie ostro: dźwignięcie ciężaru, nagły ruch kręgosłupa, czasem oziębienie. Może być również zapoczątkowana przez nawracające bóle okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Rwa kulszowa charakteryzuje się silnym bólem, promieniującym od odcinka lędźwiowo-krzyżowego do pośladka i wzdłuż tylnej lub tylno-bocznej powierzchni kończyny dolnej, nawet do stopy.
Rehabilitacje rwy kulszowej można rozpocząć już w stanie ostrym.
Najskuteczniejszą z form fizjoterapii w przypadku rwy kulszowej jest terapia manualna: Maitland Concept, Koncepcja Mulligana oraz Metoda McKenzie. Jako dodatkową formę leczenia można zastosować zabiegi fizykoterapetyczne takie, jak elektroterapia i krioterapia oraz dla podtrzymania efektu terapii kinesiotaping.